16 stycznia 2024 roku obchodziliśmy 85. rocznicę śmierci niestrudzonego działacza społecznego, członka wielu organizacji, filantropa i patrioty. Ten szanowany i lubiany w Zagłębiu Dąbrowskim społecznik „Pozostawił po sobie wspomnienie człowieka prawego, dzielnego, oddanego swej pracy i odczuwającego żywo niedolę bliźnich. Zgon Jego okrył żałobą wiele placówek, których był duszą (….) Jako długoletni wiceprezes Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności w Będzinie Zmarły szczególnie zasłużył się w pracy filantropijnej, niestrudzenie pracując nad ulżeniem ciężkiej doli najbiedniejszych” – jak czytamy w „ŻP” z 22 stycznia 1939 r.
RYSZARD MONSIORSKI: DŁUGOLETNI WICEPREZES CHRZEŚCIJAŃSKIEGO TOWARZYSTWA DOBROCZYNNOŚCI W BĘDZINIE, WSPÓŁWŁAŚCICIEL I CZŁONEK ZARZĄDU WYDAWNICTWA „EXPRESU ZAGŁĘBIA”, PREZES ZRZESZENIA PRZEMYSŁU GRAFICZNEGO w POLSCE, ODDZIAŁ w SOSNO
WCU, PREZES OCHOTNICZEJ STRAŻY POŻARNEJ w BĘDZINIE, PREZES ZARZĄDU BANKU LUDOWEGO W BĘDZINIE, CZŁONEK ZARZĄDU TOWARZYSTWA OPIEKI NAD GÓRĄ ZAMKOWĄ W BĘDZINIE, CZŁONEM ZARZĄDU O. Z. N. W BĘDZINIE, SENIOR DRUKARSTWA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO w ZAGŁĘBIU DĄBROWSKIM, WSPÓŁZAŁOŻYCIEL I DŁUGOLETNI PREZES ZRZESZENIA WŁAŚCICIELI DRUKARŃ I PRZEMYSŁU GRAFICZNEGO W POLSCE, ODDZIAŁU ZAGŁĘBIA DĄBROWSKIEGO, UCZESTNIK WALK O NIEPODLEGŁOŚĆ I NIESTRUDZONY DZIAŁACZ SPOŁECZNY, ODZNACZONY MEDALEM NIEPODLEGŁOŚCI za działalność niepodległościową w okresie zaborów I SREBRNYM KRZYŻEM ZASŁUGI za wieloletnią i niezwykle pożyteczną pracę społeczną.
Ryszard Monsiorski (1888—16 stycznia 1939). Urodził się w Pińczowie jako syn miejscowego nauczyciela. Ukończył warszawską Szkołę Handlową Laskusa. Pracował jako urzędnik w Łodzi. W 1913 r. przybył do Zagłębia, gdzie przy pomocy brata Wiktora założył drukarnię w Będzinie przy Placu 3 Maja. Był długoletnim wiceprezesem Towarzystwa Dobroczynności Chrześcijańskiej /istniejącym od 1898 r./, prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Będzinie, prezesem Zarządu Banku Ludowego w Będzinie, członkiem Zarządu Towarzystwa Opieki nad Góra Zamkową, współwłaścicielem Expresu Zagłębia.
Ten lubiany i szanowany działacz zmarł w Warszawie po długiej i ciężkiej chorobie. Znany był całemu Zagłębiu, jako niestrudzony działacz społeczny, członek wielu organizacji. Eksportacja zwłok z Instytutu Radowego w Warszawie do kościoła św. Karola Boromeusza na Powązkach odbyła się dnia 18 stycznia 1939 r. W uroczystościach pogrzebowych brał udział m.in. ks. kan. Mieczysław Zawadzki — proboszcz w Będzinie, który specjalnie przyjechał na pogrzeb do Warszawy. Wśród licznie zgromadzonych byli także przedstawiciele organizacji przybyli z Będzina (delegacja ochotniczej straży pożarnej z komendantem Jędralskim na czele, delegacja rady nadzorczej i zarządu Banku Ludowego, delegacja Tow. Dobroczynności z p. Z Czerwińską oraz Siostry Pasjonistki Alfonsa i Julia, Zrzeszenie Przemysłu Graficznego w Polsce oddział Zagłębia Dąbrowskiego w Sosnowcu reprezentował dyr. W. Zieliński.). Trumnę ze zwłokami złożono w grobie rodzinnym na cmentarzu powązkowskim. Nad mogiłą piękne przemówienie wygłosił proboszcz będziński ks. Zawadzki.- jak czytamy w Expresie Zagłębia /niedziela 22.01.1939/
